استاد مطهری و طبقه روحانیت
*حجه الاسلام ابوهادی 

پرسش: درباره اینکه لباس فعلی روحانیت تا چه اندازه شباهت به لباس پیامبر دارد، نمیتوانم قاطع نظر بدهم. اما بستن عمامه و انداختن تحت الحنک مورد توصیه بوده که با عمامه مشرکین هم تفاوت داشته. 

البته مطابق برخی نقل ها پیامبر کلاه هم بر سر می‌گذاشتند که یعنی ایشان هم همیشه با عمامه نبودند. اما این به معنای وجود صنف و طبقه خاصی در اسلام به اسم روحانیت نیست. 

روحانیت فعلی یک سازمان و یک طبقه ای است که به مرور زمان ایجاد شده. شاید دقیق ترین و موثرترین مطلبی که علیه وضعیت این سازمان گفته شده، سخنان مرحوم مطهری در دهه سی است که هنوز هم‌ فکر کنم برای خیلی از ما تازگی داره. برخی از کلمات ایشون را نقل می‌کنم:

«علمای شیعه و فقهای شیعه خود را نائب حضرت حجت بن الحسن (عجل الله تعالی فرجه) معرفی می کنند، ولی فقط در بعضی کارها نه در همه کارها! هر کاری که منفعت دارد و از آن کار پولی و مقامی در می آید، نیابت آن کارها را قبول دارند و هر کاری که فقط زحمت و مجاهده می‌خواهد می‌گویند خود حضرت بیایند و آن کار را درست کنند...از اینجا باید فهمید که چرا در روایات وارد شده که فقها به قتل حجت بن الحسن فتوا خواهند داد هر چند آقایان تاویل می کنند و می گویند مقصود، فقهای عامه می باشند!» (یادداشت های استاد مطهری ج۱۵، ص۱۵۰)

«از وقتی که برای روحانیت دربار درست شده (به تقلید جبابره و فراعنه و سلاطین زمان و دربار پاک که آن هم تقلیدی از جبابره است) همیشه دیدن رؤسای روحانی تمنای ریاست را در وجود طلاب بیدار می‌کند...همین وضع ریاست مآبی این آقایان است که اخلاق عمومی طلاب را فاسد کرده است.» (همان، ج۱۳، ص۸۹)

«روحانیت از لحاظ طبقاتی، بی رنگی است و بی طبقگی، یعنی طبقه ای است برای ایجاد رابطه حسنه بین طبقات و برای از بین بردن مفاسد سایر طبقات، ولی در میان ما به صورت یک طبقه در آمده است! جانشین طبقه مترف و ظالم و شریک و سهیم و همکار و همگام با آنها، طبقه ای به نام عمامه به سر و یا عرقچین به سر. باید دانست در اسلام طبقه حکم ندارد.» (همان، ص۲۰۶ تا ۲۰۸ و نک: نگاه شهید مطهری به حوزه و روحانیت در سال ۱۳۳۸)

 

 

###